Stacaravan in St;wijk op de Kooi.

Nadat we enige jaren met onze stacaravan in Zeeand hadden verkocht bleek later dat we er slechts een paar keer per jaar naar stacaravan toe gingen. Allereerst was de afstand telkens 80 km. En als het weer dan niet mee zit ga je niet. Dit fenomeen hadden we ook met ons zeilschip de Marisha gehad toen deze in Nederland lag aan het Haringvliet. Er kwam steeds wat tussen om er naar toe te gaan. Met regen gaat Trudy al zeker niet.

Als we in de zomer in Nederlad zijn komen we altijd verjaardagen tegen, medische zaken als doktersbezoek, ziekenhuisbezoek, slecht weer, etc. waardoor we niet naar onze stacaravan gingen. In het buitenland werkt dat anders. Dan ben je ver van huis met vakantie en verwacht niemand dat we naar Nederland komen. Nu we de stacaravan in Stolwijk hebben staan gaat dat helaas weer net zo. Maar daar is de afstand gelukkig klein en kon ik het op de fiets zelfs bereiken. Daar is vooral het weer de laatste jaren de spelbreker geweest.

Dit jaar, in 2024 zijn we nog niet één hele dag in de stacaravan geweest. Dit keer is het de defecte geiser de oorzaak. Toen we in mei na Spanje daar het water weer aansloten kwam er direct een hoop water uit de geiser gestroomd. Het was een water belet! De buitenkraan was vast geroest, waardoor ik weer in de waterput moest zijn om het water af te sluiten.  Een vakman te pakken krijgen in deze tijd is een groot probleem. Dat merkte we enige tijd geleden ook toen onze TV-schotel van de caravan gewaaid was. Vele vaklui zijn zelfs per telefoon onbereikbaar. Onze loodgieter Oosterom uit Gouderak komt nu volgende week woendag om 8 uur. Erg vroeg, maar het moet. Nu maar hopen dat het probleem wordt opgelost..

.

Een korte samenvatting van ons plezier met onze stacaravans in de periode 2013 tot heden

Recreatiepark De Kooi in Stolwijk 2021

Een grote natte woestenij, maar een leuke locatie!

Dit zag er beter uit

Tijdens de opbouw werd eerst de troep opgeruimd van de vorige gebruiker van de lege plek. Uiteindelijk werd re na afspraken ven de eigenaar van de camping de plek geëgaliseerd  en de uitgekozen stacaravan er op gezet door een bedrijf uit Noord-Holland.  Daarna werd de stacaravan aangesloten op de waterleiding en de afvoer voor toilet en douche.

Hierna wilden wij een verhard stuk voor de ingang en een pad naar de uitgang. Dat heeft Kees gedaan, de eigenaar van de camping.

Daarna was het onze beurt fdoor een trapje voor de ingang te zetten en een schuurtje te plaatsen.  Het plaatsen van het schuurtje werd door Allard verzorgd.  Een behoorlijke klus daar de handleiding bedroevend vaag bleek. Gtotendeels was het zelf uitzoeken. Maar tot slot stond het schuurtje daar dan ook..

Zie foto’s

Project “Tuinhuisje”

Plannen en voorbereiden

Prakke denken…

Doen!!

Toen alles af was zag het er zo uit..            Prachtig!!!

              Onze supporters

Om de 2 weken wordt het gazon sinds 2023 in de zomer gemaaid door Henk de Tuinman met een motormaaier. Alles ziet er nu buiten prachtig uit. Henk staat ook hier ergens op de camping.

Nu moeten nog in 2024 de laatste problemen opgelost worden.

Tegenover onsze stacaravan huist in de zomer een oievaarsfamilie. Daar hebben we in 2022 en 2023  vaak vanuit de stacaravan naar zitten kijken. We zaten eerste rang. Erg leuk!!

Het einde van ons stacaravan avontuur kwam toch onverwacht in mei 2024.

Toen we dit jaat terug kwamen uit Spanje was het eerste wat we wilde doen nadat we het thuis op orde hadden om onze stacaravan te bezoeken en te kijken hoe deze de winter was door gekomen. Eind vorig jaar hadden we netjes het water afgesloten en alle leidingen laten leeg lopen. Verder stonden overal bakken met droogmiddelen om het vocht weg te halen. Verder was alles zo schoon mogelijk, dus we hadden geen problemen verwacht. We hadden onze tuinman Henk opdracht gegeven om als het gras weer begon te groeien regelmatig te gaan maaien net als in het vorige jaar. Toen we aankwamen was buiten alles erg nat zodat we al soppend de caravan konden bereiken. Alle stepstones stonden onder water maar het gras was gemaaid. Binnen zag alles er weer hoopvol uit. Maar toen we het water weer aansloten kwam er een sloot water uit de ruimte waar de geiser hing. Ik ging weer gauw naar buiten om het water weer af te sluiten. De bak waarin dit moest gebeuren stond helemaal vol water dat nog erg koud was. Maar het lukte. We besloten een loodgieter te bellen om het probleem te repareren. Het duurde nog weken voordat we een loodgieter vonden die tijd had om te komen. Die konstateerde dat het een erg oud model geiser was waar geen onderdelen meer waren. Maar door veranderde regelgeving mochten wij geen nieuwe gasgeiser meer in de caravan hebben. Bovendien zou dat een hoop geld gaan kosten. Alleen een elektrische boiler zou nog mogen. Nu was de caravan al erg oud en de vloer van de caravan was slecht en moest deels vervangen worden.  Aldus besloot Trudy wegens de kosten te stoppen met de stacaravan. Temeer daar ook nog het geld voor de camping moest worden betaald voor 2024. Helaas het was niet anders. Ik was nog graag een paar jaar gebleven, maar Trudy had al besloten. Via Henk de tuinman vonden we een Poolse koper die de stacaravan voor de prijs van de inboedel overnam. Henk heeft de hele afhandeling verder geregeld,  en vervolgens werd het schuurtje snel afgebroken door de Pool, werd de caravan betaald en later werd de caravan, door camping eigenaar Kees, van zijn plaats getild om straks naar Polen te worden gebracht. Het is opnieuw het einde van een periode waarin we eerst ons zeilschip de Marisha, vervolgens de camper en nu de stacaravan moeten gaan missen..

Maar we hebben nog onze mooie tourcaravan in Spanje en een prachtig groot terras

in Capelle aan den IJssel en daar zullen we het verder mee moeten doen

En dat is zeker geen straf!!

Bye, Bye stacaravannetje!!